خدایا کفر نمی گویم پریشانم ، چه می‌خواهی تو از جانم ؟! مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی
خداوندا ! اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی لباس فقر پوشی غرورت را برای تکه نانی به زیر پای نامردان بیاندازی و شب آهسته و خسته تهی دست و زبان بسته به سوی خانه باز آیی زمین و آسمان را کفر می گویی نمی گویی ؟!
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
